ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
ساعت سه و چهل و پنج دقیقه بامداد روز سوم مردادِ و من هنوز بیدارم.مثل شبای قبل بغض دارم و به شما فکر میکنم.
بی خوابم ؛ با اینکه همه یه جورایی از زنده بودن شما نا امید شدن ، من هنوز نتونستم به خودم بقبولونم که دیگه برگشتی برای شما نیست.دوست دارم یهو نصفه شب برسید به کمپ و همه رو غافل گیر کنید؛ دوست دارم تنهایی و بدون کمک از پس این کوهستان بر اومده باشید.
تصور این که بدن بی جونتون بین برفا افتاده باشه ، برام قابل تحمل نیست، دوست ندارم حتی بهش فکر کنم.
آیدین ، پویا و مجتبای عزیز ، هنوزم امید دارم ؛ هنوزم امیدوارم که پایان داستان شما خوش تموم شه ؛ هنوزم نتونستم به خودم بقبولونم K3 بتونه قهرمانایی مثل شمارو زمین گیر کنه ؛کنار اراده ی شما برودپیک با همه بزرگیاش یه نقطه بیشتر نیست؛ نمیتونم تصور کنم این نقطه بتونه قهرمانای من و شکست بده.
خواهش میکنم بیاید و به همه ثابت کنید ؛ گاهی میشه غیرممکن هم ممکن باشه ؛ شما باید بتونید این کارو کنید،لطفا غیرممکن رو ممکن کنید.
تیم ایران قبل از ترک کمپ 1
واقعاً حیفه چنین آدمهایی دیگه نباشن.
:(
ندا جان نباید اینقدر به احساساتت اجازه بدی که رشد کنن. چون در این صورت هر روز زندگی تو این دنیا میتونه با خیلی از اتفاقایی که می افته تورو خیییلی ناراحت یا خیییلی شاد کنه. بنظر باید یکم کمتر بهشون پر و بال بدی تا حوادث اطراف؛ رو زندگی روزمره ات تاثیر آنچنان زیادی نداشته باشه.(مسلما بی تاثیر نیست. اما تاثیر گرفتن از اتفاقات اطراف؛ باید از یه حدی بیشتر نشه گلی)
طراوت از اولهمین جوری بودم ، زیادی اطرافم برام مهم بوده ، ولی خو بهش عادت کردم ، ندای بی تفاوت یا ندای بی حساسیت کمتر رو دوست ندارم ، من همینجوری باس باشم :)
:-*
روحشون شاد
اما نکته ی جالب اون آقایی هستش که توی سرما با دمپایی
ایستاده !!!
:))
ندا،ی مهربان...
لطف دارید
خدا بیامرزتشون.واقعن متاثر شدم .
واقعن دردناک بود :(
سلام ندا جون خوبی گلک؟چند روز پیش که این پستت رو خوندم یه سرچ کردم و واقعا ناراحت شدم و مث تو امید داشتم به برگشتنشون حتی امید دارم هنوز!!!دلم خیلی گرفت وقتی رئیس فدراسیون کوهنوردی فقط دست پیش گرفته و توجیح می کنه...ااونا قهرمان ملی هستن یادشون گرامی
رفتنشون خیلی غمگین بود :(