شب مهتاب

ماه همدست شده بود 

با تمام دلتنگی های زمین 

می تابید و 

میرقصید روی تن دیوار

و سرباز ، 

درد میکشید از دوری او 

از دوری رخ مهتابش 

اما ماه سر لج داشت

پشت ابرها میلغزید

و سرباز بیشتر درد می کشید 

سکوت شب زخمی شد 

از ناله وحشیانه یک گلوله 

ماه  می تابید 

تن دیوار سرخ بود 

برای یک نفر