بی راهه

دوست دارم من باشم ، زندگی باشه ، یه جاده که به سر یه دوراهی رسیده ، تصمیم بگیرم از کدوم سمت برم ، بعدش یهو یه مسافر دیگه بیاد، اون ،راه مخالفه منو  انتخاب کنه ، اما دقیقا یه لحظه قبل این که زندگی من و اون مسافر ر و برای همیشه از هم جدا کنه ، چش تو چش شیم ! اونوقت بشیم خاص ! نه هر خاصیا، نه ! بشیم مخاطب خاص ! اونوقت دل به دل هم بدیم و بی خیال جاده بشیم و بزنیم به یه بی راهه که معلوم نیس مقصدش کجاس اما مهم اینه که همسفر خوبی داری ! آخ که اگه اونجوری بشه حاضرم این بی راهه رو تا ابد قدم بزنم ! 

 پ.ن: هی مخاطب خاص ، تو مخاطب نبودی که خاص شوی ؛ خاص بودی که مخاطب شدی !