شاعرانه های یک لر اردیبهشتی
گم کرده ام دستانت را در کوچه های اردیبهشت...شاعرانه های یک لر اردیبهشتی
گم کرده ام دستانت را در کوچه های اردیبهشت...درباره من
شعرا و نوشته های وبلاگ منتقلمیشن اینجا
https://telegram.me/LoreBlog
نظرات تایید نداره ،حواستون به حرفاتون باشه !
این منم !
تنها تر از همیشه ،
در انتظار گرمی دستانت.
خاص ترین مخاطب دنیا ؛ صدایم را میشنوی ؟
http://www.facebook.com/noonalf
ادامه...
پیوندها
دستهها
بایگانی
- آبان 1398 3
- تیر 1396 11
- آبان 1395 3
- مهر 1395 2
- مرداد 1395 1
- تیر 1395 1
- خرداد 1395 1
- فروردین 1395 3
- اسفند 1394 3
- بهمن 1394 1
- دی 1394 3
- شهریور 1394 4
- مرداد 1394 1
- خرداد 1394 1
- بهمن 1393 6
- آبان 1393 1
- شهریور 1393 2
- تیر 1393 3
- خرداد 1393 1
- بهمن 1392 4
- دی 1392 4
- آذر 1392 13
- آبان 1392 3
- مهر 1392 2
- شهریور 1392 11
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 18
- خرداد 1392 18
- اردیبهشت 1392 11
- فروردین 1392 10
- اسفند 1391 6
- بهمن 1391 12
- دی 1391 22
- آذر 1391 8
- آبان 1391 10
- مهر 1391 11
- شهریور 1391 11
- مرداد 1391 12
- تیر 1391 15
- خرداد 1391 9
- اردیبهشت 1391 21
- فروردین 1391 15
- اسفند 1390 21
- بهمن 1390 19
- دی 1390 7
- آذر 1390 5
- آبان 1390 2
- مهر 1390 2
- شهریور 1390 1
- تیر 1390 3
- خرداد 1390 3
- اردیبهشت 1390 15
- فروردین 1390 9
- اسفند 1389 6
- بهمن 1389 20
تقویم
آبان 1398| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
جستجو
آمار : 221348 بازدید
Powered by Blogsky
boghz dare khafam mikone
خیلی سخته دلتنگ کسی باشی که می دونی دسترسی بهش نداری.تا مدت ها این دلتنگی میاد سراغت ندا جان و تحملش خیلی سخته.صبر و صبر و صبر...
خدایش بیامرزد
هیچ وقت به خواب من نیومد امیدوارم به خواب تو بیاد
سلام خوبی؟
خدا بابا را بیامرزد
عزیزم جای پدر بهتر از اینجاست،پس غصه نخور...بوس.
خیلی وقته ازت خبری نیست! میس یو...
ندا نتایج اومد؟! بابا من فضولیم گل کرده خو!
سلام
باباها دوست ندارن غصه خوردن بچه هاشونو ببینن
مطمئن باش که اونا الان جاشون خیلی بهتر از ماهاست
برات دعا می کنم ک زود بتونی با این واقعیت کنار بیای
خدا رحتمشون کنه
روحش قرین رحمت
ندا یه پیشنهادمیتونی باباتو توی همون وبلاگ قبایت بنویسی؟منظورم اینه که از اون بار اولی که بابات یادت میاد هر چی که یادته رو مثل یه داستان دنباله دار بنویس بدون توجه به اینکه بابا تو این دنیا نیست خاطراتی که نیخندندت یا خشمت رو ایجاد میکرد خلاصه یه جور بیوگرافی هر جا هم گریت گرفت گریه کن و بزار بغضات جاری شه این باعث میشه دیگه وقتی یاد بابا بیوفتی حس کنی کنارته
اگه دوست داری
اری الان نمیتونم
شاید یه روزی این کارو کردم ولی الان واقعن تواناییشو ندارم
می فهمم
اما تو روانشناسی میگن وقتی کسی کامل عذاداری نکرده بغض میکنه
البته گریه بهتر از بغضه
پس به هر شکلی که بت آرامش می ده اشکهایی که باید بریزی رو بریز تا مرحله اش رو رد کنی
بعد از اون با به خاطر آوردن پدر لبخند میشینه رو لبات که یادش به خیر روزگار خوبی با پدر داشتیم
ولی این مرحله تلخ رو باید مواظب خودت باشی