شاعرانه های یک لر اردیبهشتی

گم کرده ام دستانت را در کوچه های اردیبهشت...

شاعرانه های یک لر اردیبهشتی

گم کرده ام دستانت را در کوچه های اردیبهشت...

بدهی

به  خیابان های شهر بدهکاریم
به خاطر تمام قدم هایی که نزدیم 
بوسه هایی که نگرفتیم 
آغوش هایی که دریغ کردیم 
مردانه  کنارم باش 
تا بدهی هایمان را صاف کنیم !‌

بغلم کن

ویار دارم 
در آغوشم بگیر 
از همان دم که 
آبستن عشقت شدم 
ویار آغوشت رهایم نکرده 
محکم در آغوشم بگیر 

افسانه ما

دنیا دق میکند آخر !‌

شهر به شهر 
خیابان به خیابان 
کووچه به گوچه 
قدم به قدم 
خاطره میسازیم 
بی خیال ترس نبودنت 
بیخیال ترس نبودنم 
ثانیه به ثانیه 
عاشقانه میسازیم 

بگذار دنیا دق کند 
از حسادت به افسانه ما

بی بهونه ها







 

**1**
این روز ها قهرمان شده ام 
قهرمان قصه محبوب تو 
پالتوی بلند مشکی می پوشم 
شب ها قدم میزنم 
و تلخ قهوه میخورم 
تنها یک فرق است 
قهرمان تو 
میان صفحات کتاب 
در دستان تو زنده بود 
و من 
میان دنیا 
دور از تو مرده ام !‌

**2**
 
مثل عطر ریواس 
وسوسه گر است 
لب هایت 
و من 
هم پرواز با مرغ شب 
لذت ترش لبانت را میچشم  
 
 
**3**
 
دم غروب 
آب پشت رفتنت میپاشم 
که طلوع فردا 
تو کنارم باشی

عروسک

1

برای داشتنت عروسک شدم  

از همان هایی که دوست داشتی 
اما ،

 هدیه ام دادی به دیگری ! 


2

آتش به جانم افتاد 
از حسرت لبانی که مال دیگری شد !