ستاره

قرن هاست غرق دروغم!
می درخشم و
میفریبم
آدمک ها را

غرق در توهم درخشانی من
می میرند؛
بی آنکه بدانند ،
من مردم!

این فاصله دور و قرن ها دروغ!
،کاش
میدانستید
ستاره کی مرد!

قهر

تمام شد،
تمام آنچه میان ما بود!

تو آنجا ایستاده ای!
روبه روی من
با لبخندی بر لبت

من ،
حلقه اشک در چشمانم
قلبم پر از درد؛پر از ترک!

بارها قلبم را شکستی،
هر بار لبخند زدم و گذشتم
اما،
این بار فرصتی برای بخشش نیست!
من غرق دردم
تو خنده بر لب
مست از قدرت
غرق در لذت شکستن قلبم!!

تو فریاد زدی !
من،
مرگ را تجربه کردم

تمام شد
تمام آنچه میان ما بود
با مرگ من

من و تو

بین من و تو عشقی است ،
که فقط ما میدانیم هست
آن سو تویی که مجنون منی ؛
این سو منم که می میرم بدون تو!
بین من و تو عشقی است ،
که همیشه بوده
آن طرف تو و دلواپسی ندیدنم؛
این سو من و دلهره دوری تو!
بین من و تو عشقی است ،
که همیشه می ماند
آن سو تویی عاشق تر ؛
و این سو من دیوانه تر از پیش!
این عشق،
همیشه اینجاست
بین من و تو
همیشه می ماند
بین من و تو
عاشق تر می شویم
من و تو
بین من و تو عشقی است،
که فقط ما میدانیم !

خواهش

این آخرین خواهش من است؛
بگو از این جدایی غمگینی،
حتی به دروغ !
بگذار در هق هق شبانه ام؛
آرامم کند
نجوای صدایت
برای آخرین بار !

ایستگاه

قرن هاست ایستگاه ایستاده ؛
درست به اندازه انتظار من !
ریل ها
به میرسانند دلدادگان را ؛
اما
میان ما، فاصله اند این ریل ها !
تو آنجایی ؛
هر روز ؛
روی سکوی رو به رو ،
غرق در دنیای خودت
پر میکشی به سوی طلوع !
و باز هم
در انتظار صبحی دیگر
تنها می مانیم
ایستگاه و من !

4 my friend ,night_life!